استیو دنیس تیمونس (Steve Dennis Timmons)، متولد ۲۹ نوامبر ۱۹۵۸ در نیوپورت بیچ، کالیفرنیا، یکی از برجستهترین بازیکنان تاریخ والیبال ایالات متحده آمریکا است. او بهعنوان یکی از پیشگامان حمله از عقب زمین شناخته میشود و نقش مهمی در تحول تاکتیکی این ورزش ایفا کرده است.
تیمونس فعالیت ورزشی خود را در دبیرستان نیوپورت هاربر آغاز کرد و سپس در کالج اورنج کوست ادامه داد. در سال ۱۹۷۷ به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) پیوست و در سال ۱۹۸۰ با تیم ترُجانز قهرمان NCAA شد. او دو بار بهعنوان آلامریکن انتخاب شد و در سالهای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ در تیم منتخب تورنمنت NCAA حضور داشت.
در سال ۱۹۸۳، تیمونس به تیم ملی والیبال آمریکا پیوست و بهسرعت به یکی از ارکان اصلی تیم تبدیل شد. او در سه دوره متوالی المپیک شرکت کرد و دو مدال طلا در سالهای ۱۹۸۴ (لسآنجلس) و ۱۹۸۸ (سئول) و یک مدال برنز در سال ۱۹۹۲ (بارسلونا) کسب کرد. در المپیک ۱۹۸۴، بهعنوان باارزشترین بازیکن (MVP) انتخاب شد.
بین المپیکها، تیمونس به تیم ملی آمریکا کمک کرد تا در جام جهانی ۱۹۸۵ و قهرمانی جهان ۱۹۸۶ به مقام قهرمانی برسد. او همچنین در بازیهای پانآمریکن ۱۹۸۷ مدال طلا و در بازیهای گودویل ۱۹۸۶ مدال نقره کسب کرد.
در سطح باشگاهی، تیمونس از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ در تیم پورتو راونا والی ایتالیا بازی کرد و با این تیم به قهرمانی سری A، جام حذفی ایتالیا، لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اروپا و قهرمانی جهان باشگاهها دست یافت. او همچنین در دهه ۱۹۹۰ در والیبال ساحلی نیز فعالیت داشت و در تورهای AVP و FIVB شرکت کرد.
پس از بازنشستگی از بازی حرفهای، تیمونس به مربیگری روی آورد و در سال ۲۰۲۰ بهعنوان مربی تیم والیبال دانشگاه ایالتی سن دیگو منصوب شد. او در سال ۱۹۹۸ به تالار مشاهیر بینالمللی والیبال و در سال ۲۰۱۷ به تالار مشاهیر والیبال داخل سالن کالیفرنیای جنوبی وارد شد.
تیمونس بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ والیبال شناخته میشود. او با نوآوری در حمله از عقب زمین و عملکرد درخشانش در تیم ملی آمریکا، نقش مهمی در موفقیتهای این تیم در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ ایفا کرد.